Οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

Η αυχενική οστεοχόνδρωση είναι μια χρόνια ασθένεια που προκαλείται από εκφυλιστικές αλλαγές στους μεσοσπονδύλιους δίσκους του λαιμού. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, οι περιβάλλουσες δομές εμπλέκονται στην παθολογική διαδικασία, η οποία οδηγεί στην ανάπτυξη μιας σειράς δυσάρεστων συμπτωμάτων. Η θεραπεία της νόσου είναι σύνθετη, συντηρητική και περιλαμβάνει λήψη φαρμάκων και μη φαρμακευτικών μεθόδων.

αιτίες

Οι ακριβείς λόγοι είναι άγνωστοι. Η θεωρία ότι η ανάπτυξη της νόσου σχετίζεται με αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία δεν έχει επιβεβαιωθεί, αφού σήμερα αυτή η παθολογία διαγιγνώσκεται ακόμη και σε εφήβους.

Οι παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν την ανάπτυξη της νόσου περιλαμβάνουν:

• χαμηλή σωματική δραστηριότητα, καθιστικός τρόπος ζωής.
• μηχανικοί τραυματισμοί στον αυχένα.
• καθιστική εργασία με υψηλό στατικό φορτίο στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.
• άβολα στρώματα και μαξιλάρια.
• Ευσαρκία;
• κυκλοφορικές διαταραχές?
• σκολίωση και άλλα προβλήματα στάσης.
• δυσπλασία συνδετικού ιστού?
• Μεταβολικές διαταραχές.

Σύνδρομα και συμπτώματα

Τα συμπτώματα της αυχενικής οστεοχόνδρωσης δεν εμφανίζονται αμέσως. Η ασθένεια μπορεί να αναπτυχθεί ασυμπτωματικά για μεγάλο χρονικό διάστημα ή να μεταμφιεστεί ως άλλη παθολογία. Τα πιο κοινά σημάδια της αυχενικής οστεοχόνδρωσης είναι:

• Εμβοές – συνήθως εμφανίζονται όταν αλλάζετε θέση μετά από παραμονή σε ακίνητη θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
• Ζάλη - ο ασθενής αισθάνεται περιοδικά σαν να αρχίζουν να περιστρέφονται αντικείμενα μπροστά στα μάτια του.
• Πόνος στον αυχένα, στο πίσω μέρος του κεφαλιού – η ένταση του πόνου εξαρτάται από τον βαθμό των παθολογικών αλλαγών.
• Αίσθημα έλλειψης αέρα - ο ασθενής δεν μπορεί να αναπνεύσει βαθιά.
• Βλάβη όρασης - εμφανίζεται σε μεταγενέστερα στάδια.
• Ναυτία, έμετος – σχετίζονται επίσης με μειωμένη παροχή αίματος σε ορισμένα μέρη του εγκεφάλου λόγω συμπίεσης σημαντικών αρτηριών από παραμορφωμένους μεσοσπονδύλιους δίσκους.
• Πονόλαιμος, ξηρός λαιμός, αίσθηση ξένου σώματος.
• αλλαγές πίεσης που ελέγχονται ανεπαρκώς από φάρμακα.
• μούδιασμα των δακτύλων?
• Πόνος στον ώμο.

Εκτός από τα γενικά κλινικά συμπτώματα, διακρίνονται αρκετά χαρακτηριστικά σύνδρομα:

Δίνη:

• πόνος κατά τη στροφή του λαιμού.
• Διαταραχή κινητικότητας;
• Οι ακτινογραφίες δείχνουν σημάδια βλάβης στους σπονδύλους και τους δίσκους.

Καρδιά:

• κάψιμο και πόνο στο στήθος?
• αυξημένη κόπωση, αδυναμία χωρίς λόγο.
• Ταχυκαρδία.

Σπονδυλική αρτηρία. Αυτό το σύνδρομο εμφανίζεται λόγω στένωσης της σπονδυλικής αρτηρίας που τροφοδοτεί με αίμα τον εγκέφαλο. Εκδηλώνεται με εμβοές, ζάλη και θολή όραση.

Koreshkovy. Προκαλείται από τσίμπημα ή συμπίεση των νευρικών ριζών που εξέρχονται από την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.

στάδια

Στάδια της νόσου:

1. Ο ασθενής αισθάνεται ελαφρά ενόχληση στην περιοχή του λαιμού. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι αρχίζουν να χάνουν τη σταθερότητά τους.
2. Εμφανίζεται πόνος. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι παραμορφώνονται, αρχίζει η καταστροφή του ινώδους δακτυλίου και οι σπόνδυλοι πλησιάζουν μεταξύ τους.
3. Οι κινήσεις του λαιμού είναι περιορισμένες. Το να γυρίζετε το κεφάλι σας μπορεί να προκαλέσει ναυτία και ζάλη. Η συνεχής έλλειψη αίματος στον εγκέφαλο οδηγεί σε συμπτώματα όπως λήθαργο, αδυναμία, μειωμένη απόδοση και κόπωση. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι γίνονται πιο λεπτοί, οι σπόνδυλοι αρχίζουν να τρίβονται μεταξύ τους, ο ινώδης δακτύλιος καταστρέφεται και σχηματίζονται μεσοσπονδύλιες κήλες.
4. Η περιοχή του λαιμού δεν μπορεί να κινηθεί και η παροχή αίματος στον εγκέφαλο διαταράσσεται πλήρως. Για να διορθωθεί αυτή η κατάσταση, ο ασθενής πρέπει να λαμβάνει συνεχώς ειδικά φάρμακα. Οι σπόνδυλοι αρχίζουν να συγχωνεύονται.

διάγνωση

Η διάγνωση μπορεί να είναι δύσκολη λόγω της μη ειδικής κλινικής εικόνας και της μεγάλης μεταβλητότητας των πιθανών συμπτωμάτων. Ο ασθενής μπορεί να χρειαστεί τη βοήθεια πολλών ειδικών ταυτόχρονα (χειρουργό, νευρολόγο, καρδιολόγο, σπονδυλολόγο, ορθοπεδικό και άλλους).

Στο ραντεβού, ο γιατρός ακούει τα παράπονα του ασθενούς, παίρνει ένα ιστορικό, διεξάγει μια εξέταση και κάνει μια προκαταρκτική διάγνωση.

Για να επιβεβαιωθεί αυτό, μπορεί να συνταγογραφηθούν τα ακόλουθα:

• ανάλυση αίματος?
• Η μαγνητική τομογραφία του λαιμού - σας επιτρέπει να ανιχνεύσετε παθολογικές αλλαγές ακόμη και στο αρχικό στάδιο της νόσου, όταν οι κλινικές εκδηλώσεις δεν είναι ακόμη πολύ έντονες. με τη βοήθεια αυτής της μελέτης μπορείτε να αξιολογήσετε την τρέχουσα κατάσταση των σπονδύλων και των μεσοσπονδύλιων δίσκων και να εντοπίσετε την παρουσία παραμορφώσεων, οστεοφύτων, συμπίεσης νεύρων και αιμοφόρων αγγείων.
• Η Dopplerography των αυχενικών αρτηριών - σας επιτρέπει να αξιολογήσετε τον βαθμό συμπίεσης και βλάβης στα αιμοφόρα αγγεία, καθώς και την ταχύτητα ροής του αίματος.
• Μυελογραφία με σκιαγραφικό – επιτρέπει την αναγνώριση πιεσμένων νεύρων.
• ΗΚΓ – εκτελείται για διαφορική διάγνωση καρδιαγγειακών παθήσεων.

Θεραπεία

Η φαρμακευτική θεραπεία περιλαμβάνει τη λήψη των ακόλουθων ομάδων φαρμάκων:

1. ΜΣΑΦ. Ανακουφίζει αποτελεσματικά τη φλεγμονή, τον πόνο και το πρήξιμο. Αυτοί είναι παράγοντες για συμπτωματική θεραπεία που δεν επηρεάζουν τα αίτια της νόσου. Τα ΜΣΑΦ μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε σύντομους κύκλους 10-14 ημερών.
2. Αγγειοπροστατευτικά, παράγοντες που επιταχύνουν τη ροή του αίματος. Βελτιώνει την εγκεφαλική κυκλοφορία και προστατεύει τα αιμοφόρα αγγεία από βλάβες.
3. Γλυκοκορτικοστεροειδή. Ανακουφίζει αποτελεσματικά τον πόνο και τη συμπίεση των νεύρων. Τα φάρμακα αυτής της ομάδας έχουν πολλές παρενέργειες και πρέπει να λαμβάνονται μόνο σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού εάν τα ΜΣΑΦ και τα αναλγητικά δεν βοηθούν.
4. Χονδροπροστατευτικά. Βελτιώνει την υγεία των μεσοσπονδύλιων δίσκων και επηρεάζει τα αίτια της νόσου. Αναστέλλουν την καταστροφή του χόνδρινου ιστού και βελτιώνουν τις ιδιότητες απορρόφησης κραδασμών των μεσοσπονδύλιων δίσκων.

Η μη φαρμακευτική θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει τη χρήση των ακόλουθων τεχνικών:

1. Κινητική θεραπεία. Η τακτική άσκηση δυναμώνει τους μύες και ανακουφίζει από τις κράμπες. Συνιστάται η διεξαγωγή μαθημάτων (τουλάχιστον στα αρχικά στάδια) υπό την καθοδήγηση ειδικού
2. Χειροκίνητη θεραπεία. Οι σφιγμένοι μύες του λαιμού είναι μια από τις κύριες αιτίες πόνου σε αυτή την κατάσταση. Η σωστά εκτελούμενη χειρωνακτική θεραπεία βοηθά στην εξάλειψη των σπασμών και της συμπίεσης των αιμοφόρων αγγείων και των νεύρων. Ως αποτέλεσμα, η διατροφή των μεσοσπονδύλιων δίσκων βελτιώνεται, η εγκεφαλική κυκλοφορία ομαλοποιείται και ο πόνος εξαφανίζεται.
3. Kinesio taping. Η χρήση ειδικών ταινιών χαλαρώνει τους μύες, ανακουφίζει από κράμπες, πρηξίματα, φλεγμονές και ταυτόχρονα διατηρεί τη σπονδυλική στήλη σε φυσιολογικά σωστή θέση.
4. Ορθοπεδικές συσκευές. Για να ελαχιστοποιηθεί το φορτίο στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, συνιστάται η χρήση ορθοπεδικών στρωμάτων και μαξιλαριών για ύπνο. Επιπλέον, σε ορισμένους ασθενείς συνιστάται να φορούν ειδική συσκευή (κολάρο Schanz) που στερεώνει τον λαιμό στη σωστή θέση.
5. Μασάζ. Ένα αποτελεσματικό φάρμακο για την αυχενική μορφή της νόσου. Ανακουφίζει τέλεια το πρήξιμο, τον πόνο και τη συμφόρηση, βελτιώνει την τοπική κυκλοφορία του αίματος και ανακουφίζει από μυϊκούς σπασμούς. Μην κάνετε μασάζ εάν έχετε οξύ πόνο στον αυχένα.
6. Φυσικοθεραπεία. Μια άλλη αποτελεσματική τεχνική. Οι συνεδρίες πραγματοποιούνται πολλές φορές το χρόνο σε μαθήματα. Αυτό σας επιτρέπει να εξαλείψετε τα δυσάρεστα συμπτώματα, να ανακουφίσετε τους μυϊκούς σπασμούς και να επιβραδύνετε την περαιτέρω εξέλιξη της νόσου. Για τη θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης, η θεραπεία με λέιζερ, η μαγνητική θεραπεία, η μηχανοθεραπεία, η θεραπεία έλξης, το υδρομασάζ, η UVT και η θεραπεία με λάσπη χρησιμοποιούνται συχνότερα.

Εάν η συντηρητική θεραπεία δεν φέρει αποτελέσματα και η ασθένεια συνεχίζει να εξελίσσεται, μπορεί να συνταγογραφηθεί χειρουργική θεραπεία.

• επεμβάσεις αφαίρεσης μεσοσπονδύλιων κηλών.
• Η αφαίρεση του σπονδυλικού τόξου ή των ακανθωδών διεργασιών έχει ως αποτέλεσμα την αποσυμπίεση των ριζών του νωτιαίου μυελού.
• Αφαίρεση μέρους του πυρήνα του δίσκου για την αποκατάσταση μιας κήλης δίσκου.

Ο γιατρός λαμβάνει την απόφαση για τη θεραπεία της νόσου ξεχωριστά για κάθε ασθενή. Η αυτοθεραπεία απαγορεύεται και μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά από επιπλοκές.

Επιπλοκές

Εάν η ασθένεια παραμεληθεί, μπορεί να εμφανιστούν οι ακόλουθες επιπλοκές:

• VSD;
• έλλειψη οξυγόνου στον εγκέφαλο.
• αρτηριακή υπέρταση;
• θολή όραση, δυστροφία αμφιβληστροειδούς.
• σπασμός αναπνοής?
• Παραβίαση της πράξης της κατάποσης λόγω δυσλειτουργίας του οισοφάγου.
• Δυσλειτουργία του θυρεοειδούς;
• κράμπες και μούδιασμα των μυών του λαιμού.
• χρόνιος πόνος στο πάνω μέρος του σώματος που δεν ανακουφίζεται από αναλγητικά.
• ορμονικές ανισορροπίες.

πρόληψη

Για να ελαχιστοποιήσετε τον κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου, θα πρέπει να ακολουθήσετε τις ακόλουθες συστάσεις:

• διατήρηση της στάσης του σώματος.
• Ρυθμίστε σωστά το χώρο εργασίας για να αποφύγετε την καταπόνηση του αυχένα.
• Υγιεινό φαγητό;
• Σταματήστε το κάπνισμα και την κατανάλωση αλκοόλ.
• αποφύγετε τραυματισμούς στον αυχένα.
• κινηθείτε περισσότερο, κάντε αθλήματα.
• μην κρυώνεις υπερβολικά?
• έλεγχος βάρους?
• κοιμηθείτε σε ειδικό ορθοπεδικό στρώμα και μαξιλάρι.
• Κάντε τακτικά γυμναστική για να αποφύγετε τη συμφόρηση.
• αποτρέψτε την καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης.
• Κάντε τακτικά μαθήματα μασάζ για να βελτιώσετε την κυκλοφορία του αίματος και να ανακουφίσετε τη συμφόρηση.
• Μην κάθεστε για πολλή ώρα σε μια θέση με το κεφάλι σας γερμένο προς τα εμπρός.
• Εάν αισθάνεστε ενόχληση στην περιοχή του λαιμού, πρέπει να κλείσετε ραντεβού με έναν ειδικό και να υποβληθείτε σε εξέταση. Αυτό σημαίνει ότι πιθανές αλλαγές στους μεσοσπονδύλιους δίσκους μπορούν να ανιχνευθούν έγκαιρα, γεγονός που κάνει τη θεραπεία πολύ πιο εύκολη και βελτιώνει την πρόγνωση.